Audio

Z Zagrajpedia
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Porównania jakości mikrofonów

Spis treści

Headset vs. oddzielny mic + słuchawki

Obydwie opcje mają swoje wady i zalety. W skrócie: przy headsetach masz w stałej pozycji mic i możesz dowolnie poruszać głową - głośność będzie taka sama (ma to wadę - gdy chcemy np. kichnąć, nie można się odsunąć). Z kolei w wolno stojących mikrofonach mamy zazwyczaj znacznie lepszą jakość (dotyczy to głównie mikrofonów ze średnich/wyższych półek).

Aha - granie na głośnikach absolutnie odpada - będzie to mniej lub bardziej słychać i zawsze w jakimś stopniu pogorszy jakość.

USB vs. analogowy

Jeśli nasz headset/mikrofon łączy się z kartą dźwiękową, to analogowy sygnał będzie miał zakłócenia z wnętrza komputera. W skrajnych przypadkach (zazwyczaj przy zintegrowanych kartach dźwiękowych) słychać dźwięki poruszania myszy, pracy dysku itd. Gdy mamy sprzęt na USB, całe przetwarzanie dzieje się w nim samym, a przez USB idzie sygnał już bez zakłóceń.

Można korzystać z mikrofonów analogowych bez zakłóceń, posługując się kartą dźwiękową podpiętą pod USB.

Dynamiczny vs. pojemnościowy

Pojemnościowy ma przeciętnie większy zasięg nagrywanych częstotliwości - jednakże prawie żaden głos tego nie wykorzysta. Dynamiczne są często skrojone "na miarę" do normalnych częstotliwości głosu. Jeśli chcesz nagrywać tylko głos - weź dobry dynamiczny. Jeśli chcesz nagrywać także instrumenty itp. - pojemnościowy.

Pojemnościowe potrzebują prądu do pracy - jest dostarczany przez zwykłe wejście analogowe (najczęściej wtyczka 3.5mm jack, mini-jack). Podłącza się ją do zwykłych kart dźwiękowych PC. Nazywa się to moc "fantomowa". Dynamiczne do pracy potrzebują siły głosu. Należy trzymać je blisko ust, ponieważ po odsunięciu gwałtownie tracą moc. Doskonale niwelują głosy otoczenia. Dynamicznym nie wolno dostarczać prądu- większość z nich nie ma bezpieczników i może się spalić. Jeśli nie jest na USB, to konieczny jest przedwzmacniacz (preamp).

Niepożądane dźwięki

Dmuchanie w mikrofon

Ogólnie - szybko poruszające się powietrze. Tworzy pierdzenie, trzaski czy wręcz "tornado" w głośnikach. Powstaje przez np. głoski zwarto-wybuchowe (m.in. "p", "b" i ich zmiękczenia), oddychanie (gdy trafia w mikrofon), śmiech, etc.

W usuwaniu pomaga:

  • Pop filtr
Znany także pod nazwami pop killer, pop shield i popscreen. Jest to przenikliwa tkanina umieszczana pomiędzy mikrofonem a źródłem dźwięku. Przykładowy popfiltr. Jej zadaniem jest hamowanie gwałtownych fal powietrza, jednocześnie przepuszczając dźwięk.
Pop filtry występują w dwóch wersjach - płaszczyzna lub gąbka, którą obciąga się mikrofon. Ta pierwsza zamiast tkaniny czasem jest skonstruowana z metalu- taki pop filtr jest bardziej trwały, lecz mniej efektywny.
Okazuje się, że prowizoryczne pop filtry zrobione z pończoch nałożonych na obręcz także doskonale zdają egzamin. Jak dobrać obręcz i na czym ją zamontować? Złote rączki z elektroda.pl zawsze znajdą rozwiązanie.
  • Windshield
Popularnie zwana "gąbką na mikrofon" lub "futerkiem" (ang. "deadcat") - zależnie od materiału. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z porowatym materiałem, przypominającym gąbkę, różniącym się tym, że jego struktura nie blokuje przepływu powietrza a jedynie go spowalnia poprzez kolizje. W drugim przypadku jest to tworzywo podobne do zwierzęcej sierści.
Zadaniem tego elementu jest mechaniczne filtrowanie ze wszystkich stron, dzięki czemu można wyeliminować wpływ wiatru na jakość nagrania. Dobre modele są akustycznie neutralne, ale gorsze mogą w pewnym stopniu wpływać negatywnie na nagranie.
Windshield może być wygodną alternatywą dla popfiltru - przyczepia się do mikrofonu, nie trzeba zaczepiać o statyw. Jego minusem jest to, że może przesłaniać widok w miejscach, w których popscreen nie przesłania (w szczególności w przypadku "futerka").
  • Mowa niebezpośrednia
Czyli ustawienie mikrofonu w takim miejscu, by fale powietrza go mijały. Może wtedy brzmieć inaczej - od mikrofonu zależy jak bardzo zmieni się charakterystyka głosu.
Można także w takiej odległości ustawić, by prawie nigdy nie uderzały silne fale powietrza, ale w niektórych, mniej czułych mikrofonach może cichy głos bardzo mieszać się z szumem, wpływając negatywnie na jakość nawet odszumionego dźwięku. Dlatego trzeba czułego mikrofonu ,w którym mowa w takim ustawieniu będzie znacznie głośniejsza niż szum.

Zwykłe dźwięki otoczenia

Sąsiad koszący trawę, współlokatorzy myjący naczynia, stukanie w klawiaturę itd. - wymieniać można w nieskończoność. Wszystko to wpływa negatywnie na profesjonalizm naszego nagrania.

W usuwaniu pomaga:

  • mikrofon o lepszej charakterystyce kierunkowości, [1]
  • cicha klawiatura i mysz (na problemy z głośnością klikania). Znana cicha mysz to Qpad 5k. Klawiatur z mechanicznymi klawiszami należy unikać, z kolei większość o płaskich, laptopowych klawiszach jest cicha,
  • przysunięcie mikrofonu bliżej ust i odpowiednie ściszenie go w ustawieniach - dźwięki zewnętrzne staną się cichsze w porównaniu do głośności naszego głosu,
  • zadbanie o ciche otoczenie, np.:
    • szczelne zamknięcie okien,
    • wybór innej pory nagrywania,
    • wyciszenie komputera - wymienić wiatraki lub tymczasowo przykryć kołdrą - należy przetestować czy nie będzie się przegrzewał pod obciążeniem.

Przebijająca się gra

(podczas nagrywania głosu oddzielnie)

Raczej przeszkadza - jeśli jest głośne przebicie, na pewno wpłynie niekorzystnie na jakość końcowego miksu. Z kolei przebicie ledwo zauważalne ma zaskakującą zaletę - może służyć do synchronizacji dźwięku gry i głosu.

Rozwiązania:

  • Głośniki/headsety z otwartą muszlą
    Nie oczekiwałbym niczego innego. Należy znacznie ściszyć, bądź wziąć inny sprzęt do słuchania.
  • Headsety
    Najczęściej oznaka zbyt cienkiej izolacji kabla, po którym idą oba sygnały.
    Dotyczy (co najmniej): Creative HS-800, Razer Carcharias
  • Słuchawki zamknięte i oddzielny mikrofon
    Może pojawić się, gdy mikrofon jest czuły, a słuchawki są na tyle głośno, by dźwięk wydobywał się na zewnątrz.
  • Słuchawki douszne
    Jeśli u kogoś przy odsłuchu jedynie z takich słuchawek pojawia się powyższy problem, proszę się ze mną skontaktować - chętnie pomogę zdiagnozować przyczynę.

Headsety

Ustawienie mikrofonu

Celem jest, aby zwarto-wybuchowe głoski typu "p" nie powodowały paskudnych dźwięków. To samo dotyczy śmiechu i podniesionego głosu. Jednocześnie mikrofon musi być na tyle blisko, aby wyraźnie było słychać, w odróżnieniu od szumu czy też dźwięków otoczenia. Optymalnym miejscem jest kilka cm obok nosa, ponad poziomem dziurek, przy policzku. Natomiast wlot mikrofonu powinien być skierowany w dół (jeśli jest takowy po konkretnej stronie). Należy uważać, by przy gestykulacji twarzy(szczególnie uśmiechaniu) nie dotykać mikrofonu. Należy umieścić go w stosownej odległości.

Niestety nie w każdym headsecie można tak ustawić - trzeba eksperymentować z nastawieniem na powyższe wytyczne (minimalizacja wybuchowości i optymalizacja głośności).

Oddzielne mikrofony

Shock mount

Wibrujący komputer, stukanie na niektórych klawiaturach (szczególnie w laptopach) i setki innych rzeczy powodują wibracje, które przez statyw dostają się do mikrofonu. Rozwiązaniem jest shock mount. Jest to gniazdo pomiędzy mikrofonem a statywem. Środkowe obręcze trzymają się zewnętrznych elastycznymi linkami, które tłumią drgania. Przykładowy shock mount.

Istnieją prowizoryczne rozwiązania - można pobawić się w McGyver'a.

Ustawienie mikrofonu

Gdy ktoś kupi duży, oddzielny mikrofon, zazwyczaj chce postawić go gdzieś w wygodnym miejscu na biurku. Posiada to ogromną wadę - stukanie w klawisze będzie niewiele cichsze niż mowa. Zaleta tego ustawienia jest taka, że ruchy głowy nie są zauważalne podczas zmiany pozycji (co słychać jeśli w tym czasie mówimy). Jeśli ustawimy mikrofon tuż przy ustach oraz nie będziemy mówić podczas poruszania się- przepaść głośności między stukaniem w klawisze oraz mową będzie wyjątkowo pokaźna. Poprawi to jakość wyjściową oraz nie będzie irytować widzów.

Statyw

Każdy poważny mikrofon ma gwint, w który można wkręcić dowolny statyw. Statywy występują w wielu odmianach- należy wybrać najlepszą dla siebie. Trzeba jednak pamiętać, by nie był jedynie wygodny, ale także ustawiał mikrofon blisko ust. Patrz Ustawienie mikrofonu.

Słuchawki

Nieważne jaki mikrofon mamy, potrzebujemy słuchawek.

Słuchawki muszą być nauszne (wokółuszne) i zamknięte. Słuchawki dokanałowe odpadają, gdyż mówiąc przeponą będziesz słyszał buczenie całego kanału słuchowego podczas mówienia (spróbuj głoskę "n"). Słuchawki nauszne i douszne zwykle przepuszczają dźwięk na zewnątrz, co może być słyszalne na nagraniu. Słuchawki otwarte zawsze przepuszczają dźwięk.

Słuchawki dokanałowe są dobre do nagrywania ze specjalnymi, indywidualnie formowanymi nakładkami, które zapobiegają efektowi okluzji. Ponadto niezbędny jest nasłuch, gdyż dokanałowe bardzo dobrze izolują i nie będziemy się słyszeć bez niego.

Przy headsetach zazwyczaj zadbano, by dźwięk nie był nagrywany przez mikrofon. Jednakże czasami zdarzają się ciche przebicia przez będące blisko siebie niedostatecznie izolowane kable (np. w HS-800).

Przypisy

  1. Mikrofon#Charakterysytka kierunkowości (wikipedia)
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Drukuj lub eksportuj